 |
 |
|
|
محمد رضا آراسته ( یکشنبه 85/8/28 :: ساعت 3:14 عصر)
افتاده ام توی تله ی یک جمله: که چی؟ این چن وقته هر کاری که می خوام بکنم این ویروس می پره جلو و می پرسه که چی؟ این ویروس بی همه چیز وقت و بی وقت هم حالیش نمی شه. از کتاب خونه گرفته تا سر سفره، از وقت خواب گرفته تا وبلاگ نویسی گیر داده! دیگه آروم آروم این مخ من داره هنگ می کنه. (فکر های بدبد نکنید ها این متن اصلا مقدمه ای برای تعطیلی وبلاگم نیست!) یاس فلسفی می دونید چیه. یه جور خوره است که دکتر ها می گن اگه زود درمان نشه می زنه به سوفستاییت و پوچی و نهیلیست و این جور حرف ها. راستی بین شماها کسی الرحمن بلده! |
||
|
|
فهرست ها |
|
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
محمد رضا آراسته
فیروزه یه نگینه، یه نگین برای اون هایی که دوست دارن انگشتر دستشون خالی نباشه. فیروزه یه انگشتره، انگشتری که دوست داره زینت دست دوستاش باشه. فیروزه یه دوسته، یه دوست که می خواد همراه یک عالمه ایرونیه بشه و همه جا با افتخار اسم کشورش رو داد بزنه. فیروزه یه وبلاگه، یه وبلاگ بین تموم وبلاگ های دیگه که با همین حروف صفحشون رو پر می کنن. فیروزه یه یاعلیه بلنده برای پاشدن از روی زمین. » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « درد های نگفته درد های نگفته » لوگوی دوستان «          » آرشیو مطالب « سفیر شهریور 85 مهر پاییز 1385 » جستجو « 
» وضعیت من در یاهو « یــ |
||
