 |
 |
|
|
محمد رضا آراسته ( سه شنبه 85/7/25 :: ساعت 10:55 صبح)
آهای پدر فلسطینی چقدر ظالم. فکر دخترش باش. .فکر پسر و همسرت. هر روز تفنگ برمی داری و آهن سخت تانک مرکاوا را هدف می گیری که چه؟ چرا نمی نشینی کنار آنها که برای مهمانی به کشورت آمده اند. آسایش را از دخترت گرفته ای. چشمان همسرت چند روز است که به انتظار تو خواب را نچشیده. کجایی رفته ای . این همه سال زندگی زیر آوار و صدای هواپیماها کافی نیست؟ نمی خواهی پسرت به فردایش امید داشته باشد؟ برای تو چه فرقی دارد مسلمان و مسیحی و یهودی و صهیونیست؟ کشور تو حکومت می خواهد، نظام می خواهد. پسر تو حق دارد درس بخواند و پیشرفت کند. چرا این حق را از او می گیری؟ همسر تو حق دارد با خیال راحت در خیابان های شهرش قدم بزند.چرا این حق را به او نمی دهی؟ اینها آمده اند برایت همین ها را فراهم کنند آمده اند حکومتی را به پا کنند. حکومت، نظم را به دنبال دارد و نظم، آرامش خاطر را. تو آرامش نمی خواهی؟ |
||
|
|
فهرست ها |
|
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
محمد رضا آراسته
فیروزه یه نگینه، یه نگین برای اون هایی که دوست دارن انگشتر دستشون خالی نباشه. فیروزه یه انگشتره، انگشتری که دوست داره زینت دست دوستاش باشه. فیروزه یه دوسته، یه دوست که می خواد همراه یک عالمه ایرونیه بشه و همه جا با افتخار اسم کشورش رو داد بزنه. فیروزه یه وبلاگه، یه وبلاگ بین تموم وبلاگ های دیگه که با همین حروف صفحشون رو پر می کنن. فیروزه یه یاعلیه بلنده برای پاشدن از روی زمین. » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « درد های نگفته درد های نگفته » لوگوی دوستان «          » آرشیو مطالب « سفیر شهریور 85 مهر پاییز 1385 » جستجو « 
» وضعیت من در یاهو « یــ |
||
