 |
 |
|
|
محمد رضا آراسته ( شنبه 85/7/8 :: ساعت 12:37 عصر)
تا ماه رمضان و محرم نشده پی کار خودمونیم. بوی این دو تا ماه که بلند می شه تغییر می کنیم. نه ما که همه چیز عوض می شه. تلوزیون و کوچه و خیابون و حتی خونه هامون. ماه رمضان که می شه یکهو و یکدفعه همه ی شبکه های تلوزیون فیلم های مذهبی (مثلا!) می سازن اونم پشت سر هم. هر کانالی رو که می زنی یا یکی قرآن می خونه یا یه آخوندی داره سخنرانی می کنه یا مناجات و دعا و ... پخش می کنه. کلیپ هایی که می سازن همه مال امام زمان می شه و خدا و پیغمبر. مردم یادشون می یاد که ای بابا می شه به بقیه خیر رسوند و نذر و نیاز کرد. یادشون میاد که می شه به بهانه ی یه لقمه غذا به دوست و آشنا و فامیل سر زد. خلاصه این که مسیحی شدیم اساسی. مثل اون ها که یک شنبه ها یادشون می یاد باید کلیسا برن ما هم خدا و پیغمبر مون رو توی ماه رمضان و محرم پیدا می کنیم. |
||
|
|
فهرست ها |
|
|
|
منوها |
|
|
» درباره خودم «
محمد رضا آراسته
فیروزه یه نگینه، یه نگین برای اون هایی که دوست دارن انگشتر دستشون خالی نباشه. فیروزه یه انگشتره، انگشتری که دوست داره زینت دست دوستاش باشه. فیروزه یه دوسته، یه دوست که می خواد همراه یک عالمه ایرونیه بشه و همه جا با افتخار اسم کشورش رو داد بزنه. فیروزه یه وبلاگه، یه وبلاگ بین تموم وبلاگ های دیگه که با همین حروف صفحشون رو پر می کنن. فیروزه یه یاعلیه بلنده برای پاشدن از روی زمین. » لوگوی وبلاگ « 
» لینک دوستان « درد های نگفته درد های نگفته » لوگوی دوستان «          » آرشیو مطالب « سفیر شهریور 85 مهر پاییز 1385 » جستجو « 
» وضعیت من در یاهو « یــ |
||
